Ik vind dat op een zichzelf respecterende Nederlandse spoorbaan, zoals de Valkensteenbaan hier op zolder, een Re 6/6 niet mag ontbreken!
De regelmatige bezoeker van dit blog heeft zo'n machientje hier nog niet voorbij zien komen, deze locomotief was niet op de zolderbaan te vinden.
De vele slapeloze nachten waren voorbij toen Erik, die hier trouwens nog steeds niet genoemd wil worden en die niet verward moet worden met neef Erik, er een voor me had gespot op marktplaats.
En zo kwam er vrijdag een mooie rode HAG Re 6/6/ mee naar huis. De lok is nog analoog en moet nog omgebouwd worden naar digitaal, foto's waarin deze fraaie aanwinst de intercity naar Maastricht trekt kan ik nog niet maken.
Vervolg 1 december 2021:
Ik had net als neef Erik en Erik01 en met hulp van Erik01 een analoge Hag re 6/6 gekocht.
(de groene Hag re 6/6 van neef Erik)
Uiteraard was het meteen de bedoeling de lok te digitaliseren en samen met Erik01 hebben we een paar permanent magneten voor onze locomotieven gekocht.
Hoewel het lastig is om digitale decoders te kopen door het wereldwijde gebrek aan chips had meneer Huider in Heerhugowaard er toch nog een liggen.
Gisteravond was het zover, neef Erik had tijd en zin om mijn rode Hag re 6/6 van een digitaal innerlijk te voorzien, wat meteen als voorbeeld kan dienen voor zijn lok en die van Erik01.
Het Zwitserse merk Hag maakt modeltreinen die nog degelijker in elkaar zitten dan de locomotieven van Marklin en net als de Marklin locomotieven zit alles heel doordacht met schroeven vast.
Grootste obstakel bij de ombouw was het verwijderen van de oude spoel
en het monteren van de nieuwe permanent magneet.
Alles past zeer precies of net niet, het is een geklooi de motor weer gemonteerd te krijgen.
Als de permanent magneet weer zit en de motor is schoongemaakt
en weer gemonteerd gaat het weer een stuk sneller.
De ouderwetse degelijke Hag lamp wordt vervangen door een moderne Chinese ledlamp.
Dan gaat de decoder erin, draadjes naar sleper en massa, 2 draadjes naar de motor
en 3 draadjes voor de verlichting en we kunnen testen of alles het doet.
Dat blijkt het geval te zijn zodat we beslissen om nog verlichting voor Fritz, de machinist, te maken.
Als laatste stap worden alle draadjes netjes weggeborgen onder een plakbandje,
dan kan de kap erop en kunnen we testrijden.
Dat gaat ook uitstekend, de lok rijdt voorbeeldig.
Eenmaal thuis op de zolderspoorbaan rijdt de lok
ook zonder problemen een aantal rondjes.
De verbouwing is geslaagd!
Hachelijk?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten