Marklin 3309: de 85 007

Voor de zolderspoorbaan was er naar mijn mening nog ruimte voor een derde tenderlok met telexkoppeling (kan op afstand wagons ontkoppelen). Bovenaan het lijstje stond een 85, een stoomlokomotief voor in een bergachtige omgeving.

De 85 heeft kleinere drijfwielen dan de twee 86'ers met telex die al beschikbaar zijn voor het berglijntje, tevens heeft de 85 5 gekoppelde assen ipv 4 bij de 86. Alternatieven voor de 85 zijn een 74 (asindeling 1C) die recent door Märklin is uitgebracht als hobbylok, een zwarte 75 (1C1), de zolderspoorbaan beschikt echter al over een groene 75 (zie lok 60, de Wurttembergische T5) , een 64 (1C) met geluid (kost ongeveer 300 euro) of een zwarte 78 (zie lok 55, de zolderspoorbaan beschikt over een museumuitvoering van de 78).

Alternatief voor een tweedehands 85 is natuurlijk een nieuwe lok,  voor ongeveer 275 euro met geluid en telex. Op de treinenbeurs in Rijswijk lag op 12 december 2010 deze analoge Marklin 85 (3309) met telex voor 82 euro bij Hollebeek.



De lok zag er netjes uit en de normale vraagprijs voor deze lok ligt rond de 100 euro. Dus is de lok gekocht en heb ik deze voor mijn verjaardag gekregen.....

De lok is meegeweest naar Gerard als object om de flitsset op uit te proberen.



Met smaakvolle foto's als resultaat?

Voor de ombouw naar digitaal heb ik een ESU V4.0 lokpilot gekocht en een bijbehorende permanent magneet.

De eerste stap is dan het verwijderen van de analoge elektronica en bedrading, met uitzondering van de nog bruikbare bedrading, in dit geval naar de lampjes, telex, sleper en lokmassa.

Dan wordt de motor omgebouwd, de spoel

wordt vervangen door een permanent magneet

(voor de techneuten, de motor wordt omgebouwd naar een gelijkstroommotor).

Valkuilen: de permanentmagneet past maar op 1 manier goed ivm uitsparingen in motorschild en motor voor nokjes aan de permanentmagneet. Vervolgens worden koolborstels weer geplaatst en aan de wielen gevoeld of alles nog soepel draait.

Dan wordt de decoder aangesloten aan de draad naar de sleper en aan de lokmassa. Twee draden naar de motor en we kunnen even testrijden om te controleren of de ombouw goed gaat.

Na de motor zijn de lampjes aan de beurt, in dit geval zijn ze geïsoleerd van het chassis (de lokmassa) en dus moeten ze aangesloten worden op de blauwe decodermassa.

Hetzelfde geldt voor de telex, waarbij ook per zijde van de lok één draadje aan de blauwe decodermassa moet worden aangesloten en één draadje aan een functiedraad.

Voor de oplettende lezers: aan de blauwe decodermassa zijn dus 4 draden aangesloten. De lok gaat weer op het testspoor om te kijken of de functiedraden aan de goede lampjes en telexkoppelingen zijn aangesloten, ten opzichte van de rijrichting (lampjes) en de lok (telexkoppeling aan voorzijde is F1, aan achterzijde is F2).

Nu alles op het testspoor goed werkt worden alle draadjes per stuk losgesoldeerd en op juiste lengte ingekort, opnieuw gesoldeerd, krimpkous er overheen en weggewerkt. Als alle draden goed liggen worden een aantal loszittende draden nog bijelkaar gebonden zodat in de toekomst de lok ook weer netjes uitelkaar kan. Er wordt nog een keer testgereden (de originele lampjes waren doorgebrand en vervangen voor 19V exemplaren), de lok krijgt nog een paar druppels olie en kan dan inelkaar gezet worden.

Op het testspoor zet ik met de Mobile station de maximum snelheid een stuk lager om goede 'kruipsnelheid' rijeigenschappen te krijgen.

Met succes rijdt de lok een rondje op zolder en daarna ook op de spoorbaan van neef Erik.

De lok is het waard om in de toekomst het 3-polige rotor om te bouwen naar een 5-polig rotor, ik zal daar nog iets over schrijven!